Çocuklarda Kafa Travmasında Biyobelirteç Düzeyleri ile Travmatik Beyin Hasarı Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi

Güngör E., Girgin G., Sabuncuoğlu S., Tekşam Ö.

Türk Çocuk Acil Tıp Ve Yoğun Bakım Derneği , Kasım 2023

Ödülün Kapsamı: Bilimsel/Mesleki Çalışmalardan Alınan Ödül
Ödül Türü: Kongre, Konferans, Festival veya Sempozyum Kurullarınca Verilen Ödül
Ödül Veren Ülke: Türkiye
Ödülü Veren Organizasyon: Türk Çocuk Acil Tıp Ve Yoğun Bakım Derneği
Araştırma Alanları: Tıp, Dahili Tıp Bilimleri, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Çocuk Acil Tıp, Sağlık Bilimleri
Ödülün Tarihi: Kasım 2023
Açıklama: <p class="p1" style="margin-top: 5px; margin-bottom: 5px; text-align: justify; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-size-adjust: none; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-feature-settings: normal; font-variation-settings: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; font-stretch: normal; font-size: 11.5px; line-height: normal; font-family: Seravek;">Giriş: Minör kafa travması olan hastalarda nörogörüntüleme kararının verilmesi ve yönetimi oldukça zorludur.Bir tarafta intrakranial yaralanma olasılığı varken, diğer tarafta bilgisayarlı tomografinin(BT) gereksiz kullanımı hem maliyeti arttırmakta hem de önünde uzun bir yaşam süresi olan çocukların ölümcül sonuçlara yol açabilecek iyonizan radyasyona maruziyetini de beraberinde getirmektedir.Minör kafa travması olan çocuklarda BT çekilmesi kararını belirleyen rehberler mevcuttur ancak bu rehberlerin de özgüllüğü ve duyarlılığı BT çekilmesi gereken hastaların belirlenmesinde yeterli olmadığından biyobelirteçlerin bu kararın verilmesindeki etkinliğinin araştırılmasına ihtiyaç vardır. <p class="p1" style="margin-top: 5px; margin-bottom: 5px; text-align: justify; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-size-adjust: none; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-feature-settings: normal; font-variation-settings: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; font-stretch: normal; font-size: 11.5px; line-height: normal; font-family: Seravek;">Materyal ve Metot: Çalışma hastanemiz Çocuk Acil Polikliniğinde prospektif olarak 1 Mayıs 2022-30 Nisan 2023 tarihleri arasında yapıldı.Bir ay-18 yaşarasında minör kafa travması(GKS skoru 14 ve 15 olan hastalar) nedeniyle başvuran ve beyin BT çekilen hastalar dahil edildi.Beyin BT çekilme kararı verilen hastaların serumları çekim öncesi kör olarak alındı ve serum S100B,nöron spesifik enolaz(NSE),glial fibriler asidik protein(GFAP) ve Ubiquitin carboxy-terminal hydrolase L1(UCHL-1) kan protein düzeyleri çalışıldı.Hastalar iki gruba ayrıldı: Travmatik beyin hasarı(TBH) olan ve olmayan hastalar.Ayrıca daha önce bilinen bir hastalığı olmayan sağlıklı çocuklardaki biyobelirteç düzeyleri de belirlenerek kontrol grubu oluşturuldu. Travmatik beyin hasarı bulgusu olanlar,olmayanlar ve kontrol grubunun kan protein düzeyleri karşılaştırıldı. <p class="p1" style="margin-top: 5px; margin-bottom: 5px; text-align: justify; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-size-adjust: none; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-feature-settings: normal; font-variation-settings: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; font-stretch: normal; font-size: 11.5px; line-height: normal; font-family: Seravek;">Bulgular: Çalışmamıza kontrol grubu olarak 28,travma grubu olarak 63 hasta dahil edildi.Beyin BT sonuçlarına göre TBH olan 42, TBH olmayan 21 hasta vardı.Travma grubunun kan protein düzeyleri, kontrol grubunun düzeyleri ile karşılaştırıldığında NSE(p=0.047),GFAP (p=0.018),UCHL-1(p=0.019) ve S100B(p=0.047) seviyeleri istatistiksel olarak anlamlı seviyede yüksek bulundu.TBH olan hastalarda,TBH olmayan hastalara göre GFAP(p=0.05) ve UCHL-1(p=0.044) düzeyleri anlamlı yüksek bulunurken,NSE(p=0.103) ve S100B(p=0.081) düzeylerinin farklı olmadığı görüldü. <p class="p1" style="margin-top: 5px; margin-bottom: 5px; text-align: justify; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-size-adjust: none; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-feature-settings: normal; font-variation-settings: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; font-stretch: normal; font-size: 11.5px; line-height: normal; font-family: Seravek;">Sonuç: Çocuklarda TBH’nin ön görülmesinde GFAP ve UCH-L1 kullanılabilecek biyobelirteçler arasında olabilir.Biyobelirteçlerin potansiyel klinik kullanımı arttırılmalı,klinik karar verme mekanizmalarıyla kombinasyonu sağlanmalıdır.Kan biyobelirteçlerinin,hastaların nörogörüntüleme gerekliliği açısından mevcut klinik karar verme kurallarından daha iyi bir risk sınıflandırması yapma potansiyeli olabileceği düşünülmektedir.Ancak bu durum benimsenmeden önce klinik faydanın daha iyi gösterilebilmesi için daha çok sayıda hastayı içeren,kısa ve uzun süreli sonuçları da değerlendiren çalışmalara ihtiyaç vardır.