Restoratif diş hekimliği derneği 26. Uluslararası Kongresi, Gaziantep, Türkiye, 8 - 10 Kasım 2025, ss.40-41, (Özet Bildiri)
Amaç: Günümüzde fiberle güçlendirilmiş kompozit (FRC) materyaller, restoratif materyallerin mekanik ve fiziksel özelliklerini iyileştirmek ve kompozit rezin restorasyonların uzun dönem başarısını artırmak amacıyla farklı konfigürasyon ve formülasyonlarda kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, farklı FRC materyallerin kompozit rezine mikro makaslama bağlanma dayanımlarını (μSBS) karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir.
Yöntem: Çalışmada, her grupta 10 numune olacak şekilde beş grup oluşturulmuş ve toplam 50 numune hazırlanmıştır: CONT (Kontrol- Clearfil Majesty Flow, Kuraray, Japonya), EXP (EverX Posterior, GC Corp., Japonya), INF (Infibra, Bioloren, İtalya), INT (Interlig, Angelus, Brezilya) ve RIB (Ribbond, Ribbond Inc, ABD). Tüm numuneler silikon kalıplarda (8x2 mm) hazırlanarak 20 saniye LED ışık cihazı (SmartLite Focus, Dentsply Sirona, Almanya) ile polimerize edilmiştir. Test çubuklarının yerleştirileceği yüzeyler; CONT grubunda yüksek dolduruculu akışkan kompozit, EXP grubunda EverX Posterior kullanılarak; INT, INF ile RIB gruplarında ise yüksek dolduruculu akışkan kompozit üzerine yerleştirilen fiber şeritler ile restorasyon prosedürleri simüle edilerek oluşturulmuştur. Rezinle doyurulmamış fiber şerit sistemleri
(INF ve RIB) adeziv (Clearfil SE Bond, Kuraray, Japonya) ile ıslatılmış, rezinle doyurulmuş fiber şerit sistemi ise (INT) doğrudan uygulanmıştır. μSBS test çubukları, yüksek dolduruculu akışkan kompozit rezin (Clearfil Majesty Flow, Kuraray, Japonya) kullanılarak, kesilmiş intravenöz kanül tüpleri (0,9x2 mm) yardımıyla doğrudan FRC materyallerin yüzeyine yerleştirilmiş ve 20 saniye LED ışık cihazı ile polimerize edilmiştir. Polimerizasyonun ardından tüpler dikkatle çıkarılmış ve μSBS test çubukları numune yüzeyinde bırakılmıştır. Tüm numuneler 37°C’de dis)le suda 7 gün bekletildikten sonra, μSBS testi üniversal test cihazında (MOD Dental MIC-101, Esetron Smart Robotechnologies, Türkiye) 0,5 mm/dk hızla uygulanmıştır. Kırılma yüzeyleri stereomikroskop (Model M80; Leica Microsystems Ltd., Switzerland) altında incelenerek başarısızlık modları belirlenmiş, seçilen temsili numuneler taramalı elektron mikroskobu (SEM, Hitachi Regulus 8230, Japonya) ile değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler, tek yönlü ANOVA ve Tukey’s HSD post-hoc testleri kullanılarak istatistiksel olarak analiz edilmiş, anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir.
Bulgular (sayısal ve/veya ista.s.ki veriler): Gruplar arasında μSBS değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptanmıştır. (p<0,005) INT ve RIB grupları, diğer tüm gruplara kıyasla anlamlı derecede daha düşük ortalama μSBS değerleri göstermiştir. En yüksek ortalama μSBS değeri CONT grubunda elde edilmiş olup, bu değer EXP ve INF grupları ile benzer bulunmuştur.
Sonuçlar: Bu in vitro çalışma, FRC materyallerin kompozit rezine bağlanma performansında belirgin farklılıklar olduğunu göstermektedir. Elde edilen bulgular, fiber tipi, konfigürasyonu ve uygulama yönteminin μSBS değerleri üzerinde belirleyici olabileceğini ortaya koymuştur.