Süheyl ü Nev-bahār is the first mathnawi with the theme of love in Turkish literaturerising in Anatolia and is written by Mas¤ūd in 1350. Süheyl ü Nev-bahār is a valuable workin terms of containing all the language characteristics of the period, as well as leading all themathnawis written after it. Along with the fact that Mas¤ūd uses a clear language inaccordance with the language characteristics of the period, the fact that he prefers spokendialect that carries archaic traces that have not yet been used in the written languageincreases the value of the work. The related work presents notable examples not only ofspoken dialect words, but also of ‘compound words’, an important method of coinage inTurkish. In this article, we will try to discuss the compound word ḳocın- yacan-, which hasbeen included in only one part of this work and has not been seen in other texts from alinguistic and a semantic point of view. By doing this, at first, the words creating thecompound were examined independent of each other, historically and in the context of thetext from a philological and semantic point of view and the semantic categories of each weretried to be determined. And thereafter, the compound word indicated in only one part ofSüheyl ü Nev-bahār has been evaluated in the same way.
Süheyl ü Nev-bahār, Mes¤ūd tarafından 1350 yılında kaleme alınmış, Anadolu’da gelişen Türk edebiyatının ilk beşerî aşk konulu mesnevisidir. Süheyl ü Nev-bahār, kendisinden sonra telif edilen mesnevilere öncülük etmesinin yanında, dönemin bütün dil hususiyetlerini taşıması açısından da kıymetli bir eserdir. Mes¤ūd’un, dönemin dil özelliklerine uygun olarak duru bir dil kullanmasının yanında, yer yer, henüz yazı diline girmemiş arkaik izler taşıyan ağız sözcüklerini tercih etmesi, eserin kıymetini bir kat daha artırmaktadır. Söz konusu eser, sadece arkaik ağız sözcüklerinin değil, Türkçede kelime teşekkülünün önemli bir yöntemi olan ‘birleştirme’nin de kayda değer örneklerini sunmaktadır. Bu makalede, eserde tek veride geçen ancak başka metinlerde tespit edilmemiş böyle bir birleştirme örneği olan ḳocın- yacan- sıralama birleşiğini filolojik ve semantik yönden ele almaya çalışacağız. Bunu yaparken önce birleşiği oluşturan sözcükler, birbirinden bağımsız, tarihsel olarak ve metin bağlamında filolojik ve semantik açıdan irdelenmiş ve her birinin semantik kategorileri tespit edilmeye çalışılmıştır. Sonrasında da Süheyl ü Nev-bahār’da tek veride geçen birleşik aynı yolla değerlendirmeye tabi tutulmuştur.
