Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, cilt.9, sa.62, ss.2487-2493, 2023 (Hakemli Dergi)
Türklerin Arapça ile olan münasebeti, onu mukaddes metinleri anlamak maksadıyla öğrenmeye başladıkları Karahanlılar dönemine kadar uzanmaktadır. Sonraki dönemlerde medreselerde Arapça öğretimi belli başlı bazı sarf ve nahiv kitapları okutularak devam etmiştir. Günümüzde ise medreselerin yanı sıra yükseköğretim kurumlarında ve bazı özel kurslarda da Arapça öğretimi yapılmaktadır. Modern dönemde, anadili Arapça olmayanlara Arapçayı öğretmek amaçlı birçok seri de kaleme alınmıştır. Biz de bu çalışmamızda söz konusu serilerden iki tanesini, Ebced ve Silsiletu’l-Lisan isimli serileri sarf (morfoloji) ve nahiv (sentaks) dersleri yönünden değerlendirmeye çalıştık. Öncelikle her iki serinin temel özelliklerini, hedef kitlesini, gerçekleştirmek istediği hedefleri ve yöntemlerini ortaya koyduk. Ardından her iki seride sarf ve nahiv derslerinin işlenişi hakkında bilgi verdik. Bunu yaparken söz konusu derslerin anlatılış şekli, konuların sıralanışı ve kolaydan zora doğru gidilip gidilmediği gibi esaslar dikkate alınarak değerlendirme yapılmıştır.