Amaç: Bu retrospektif çalışmanın amacı, mandibula kırıklarının etiyolojisini, hastaların cinsiyet ve yaş dağılımlarını, bu kırıkların oluştuğu anatomik bölgeleri ve tedavi yöntemlerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma da kullanılan veriler, 2011-2015 yılları arasında Atatürk Üniversitesi, Dişhekimliği Fakültesi Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi Anabilim Dalı'nda mandibula kırığı teşhisiyle tedavi edilen hastaların dosyaları ve klinik kayıtlarından elde edilmiştir. Bu veriler üzerinden, mandibula kırıklarının etiyolojisi, yaş ve cinsiyet dağılımı, kırıkların anatomik bölgeleri ve uygulanan tedaviler analiz edilerek kaydedildi. Verilerin yüzdeleri, ortalamaları ve standart sapmaları Microsoft Excel yazılımı kullanılarak hesaplandı. Bulgular: 103 hastada 137 mandibula kırığı görüldü. Bu hastalardan 81'i (% 79) erkek, 22'si (% 21) kadın, erkekkadın oranı 3,7:1'dir. Hastaların yaşları 4 ile 78 yıl arasında değişiyordu ve ortalama yaş 31,4'tür. Mandibula kırıklarının çeşitli etyolojileri arasında trafik kazaları (42 hasta, %41) en sık olarak görülmekle birlikte, bunu şiddet (28 hasta, %27) ve düşme (24 hasta, %23) izledi. Mandibula kırıklarının meydana geldiği çeşitli anatomik bölgeler arasında kondil bölgesi en sık görülmekle birlikte (36 hasta, %26), bunu korpus (%24), semfiz ve parasemfiz (%23) ve angulus (%18) izledi. 58 hasta (%56) kapalı redüksiyonla ve kırk iki hasta (% 41) açık redüksiyonla tedavi edildi. Üç hasta (%3) herhangi bir tedavi görmedi. Sonuç: Trafik kazaları, mandibula kırıklarında en sık görülen etyolojik faktör olmakla birlikte erkekler ve genç bireyler en fazla etkilenmektedir. Kondiler bölge kırığın meydana geldiği en yaygın anatomik bölgedir. Mandibula kırıklarının tedavisinde hem kapalı hem de açık redüksiyon kullanılmaktadır.
Objectives: The aim of this retrospective study is to evaluate the etiology of mandibular fractures, the distribution of the age and gender of mandibular fracture patients, the anatomical regions where these fractures are located, and the treatment modalities used in mandibular fracture cases. Materials and Methods: This study employed data obtained via clinical records and the files of patients diagnosed with a mandibular fracture who were treated from 2011 to 2015 at the Department of Oral and Maxillofacial Surgery, Ataturk University. The etiology of these patients' mandibular fractures, the distribution of these patients' age and gender, the anatomical regions where these patients' fractures were located, and the treatments applied to these patients were recorded by analyzing the obtained data. Descriptive statistical analysis was performed using Microsoft Excel software. Results: 137 mandibular fracture sites were seen in 103 patients. Of these patients, 81 (79%) were male and 22 (21%) female, making the male-to-female ratio 3.7:1. The patients' ages ranged between 4 and 78 years, and the mean age was 31.4. Of the various etiologies of mandibular fractures, traffic accident (42 patients, 41%) was most frequent, followed by violence (28 patients, 27%), fall (24 patients, 23%). Of the various anatomical sites where mandibular fractures occurred, the condylar site (36 patients, 26%) was the most common, followed by the body (24%), symphysis and parasymphysis (23%), angle (18%). 58 patients (56%) were treated with closed reduction 42 patients (41%) were treated with open reduction. Three patients (3%) did not receive any treatment. Conclusions: Traffic accidents are the most common etiologic factor of mandibular fracture cases in center of the Eastern Anatolia Region of Turkey. Males and young individuals are the most affected. The condylar site is the most common anatomical site. Both closed and open reduction methods are commonly used for the treatment of mandibular fractures.
