Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, cilt.22, sa.1, ss.1-11, 2009 (Hakemli Dergi)
Carlo Scarpa mimarlık sanatını, üretimin makineleştiği seri üretim, standardizasyon ve
modüler yapımın ağırlık kazandığı bir dönemde, spontane çeşitliliğin ve tarihsel çoğulluğun
egemen olduğu bir ülkede, poetik yapı tektonikleriyle çözümlemiştir. Bu bağlamda Scarpa,
yirminci yüzyılın en son artizanı olarak nitelendirilir. Kullandığı malzeme ve detaylar ise bu
poetizmi güçlendiren, zenginleştiren unsurlardır. Scarpa malzemeyi salt formel nitelikleriyle
değil; duyumsal, algısal yönleriyle de kullanmış ve bu duyumsallığı detaylarda somutlaştırarak
her detayı keşif niteliği kazanmıştır. Scarpa mimarlığının irdelenmesi, teknoloji ile birlikte
gelişen üretim teknikleri sonucu kaybolan yapı sanatı ve mimarinin poetik tektoniklerinin,
ülkemizdeki yoksunluğunun düşünülmesi gerektiğini, vurgulama amacını taşımaktadır.