Bu araştırmanın amacı, ortaöğretim öğrencilerinin matematik dersine yönelik umutsuzluk düzeylerini bazı demografik değişkenler açısından incelemektir. Araştırmanın örneklemini, Eskişehir’deki bir Anadolu lisesinde öğrenim görmekte olan öğrenciler arasından rastlantısal olarak seçilen 214 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin toplanması aşamasında, öğrencilerin matematik dersine yönelik umutsuzluk düzeylerini belirlemek için araştırmacı tarafından matematik dersine adapte edilen Beck Umutsuzluk Ölçeği ve demografik bilgi formu kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizinde, frekans tabloları, t-testi ve varyans analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre; sınıf düzeyi, okul dışı matematik eğitimi alma durumu ve matematik başarısı grupları arasında matematik dersine yönelik umutsuzluk düzeylerine ilişkin farklılıklar olduğu ortaya çıkarken, cinsiyet açısından matematik dersine yönelik umutsuzluk düzeyi ile ilgili olarak farklılık bulunmadığı belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara dayalı olarak ortaöğretimde matematik öğrenimi ve öğretimine yönelik öneriler geliştirilmiştir.
The purpose of this study was to investigate the high school students’ hopelessness levels towards mathematics point of view students’ characteristics. The sample of the study consists of 214 students which selected randomly from an Anatolia high school in Eskişehir. Data were collected by adapted Beck Hopelessness Scale to mathematics with demographical information form. Frequency tables, t-test and analysis of variance were employed to analyze data. The results of the study indicated that, while there were differences in high school students’ hopelessness levels towards mathematics points of view grade, mathematics success and having mathematics education in out of school, there were not differences in hopelessness levels towards mathematics point of view gender. Finally suggestions were included for learning and teaching mathematics in high schools.
