İzmir Diş Hekimleri Odası 27. Uluslararası Bilimsel Kongre ve Sergisi, İzmir, Türkiye, 28 - 31 Ekim 2021, ss.178-179
Helyum plazma yüzey modifikasyonunun akrilik kaide çekme bağlantı dayanımına etkisinin değerlendirilmesi Şevval Durmuş1,Esra Nur Avukat1,Miraç Berke Topçu Ersöz1,Canan Akay1,Emre Mumcu1 ,Suat Pat2 1Protetik Diş Tedavisi Anabilim Dalı, Diş Hekimliği Fakültesi, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir 2Fizik Bölümü, Fen ve Edebiyat Fakültesi, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir Amaç Farklı konsantrasyonlarda Helyum plazma uygulamasının polimetilmetakrilat (PMMA)yüzeyleri ve yumuşak astar materyali arasındaki çekme bağlantı dayanımına (TBS) etkisini değerlendirmektir. Gereçler ve Yöntemler Çalışmada silikon esaslı yumuşak astar malzemesi (Molloplast-B, Detax, Ettlingen, Almanya) ve ısı ile polimerize olan PMMA (Pyrax, Hindistan) kullanılmıştır. Toplam 60 adet (her grup için 20 adet) akrilik numune boyutları 30×10×10 mm olan paslanmaz çelik kalıp kullanılarak hazırlanmıştır.Çekme testi için hazırlanan akrilik numune yüzeylerine farklı konsantrasyonlarda Helyum plazma uygulanmıştır. Numuneler Grup I herhangi bir yüzey işlemi uygulanmayan kontrol grubu, Grup II %100 Helyum plazma uygulanan grup ve Grup III %80 Helyum plazma uygulanan grup olacak şekilde üç gruba ayrılmıştır. Plazma uygulanan yüzeylerin özellikleri, taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve atomik kuvvet mikroskobu (AFM) ile değerlendirilmiştir. Plazma uygulandıktan sonra, yumuşak astar, iki akrilik blok arasına uygulanmış ve polimerize edilmiştir. TBS testi universal test cihazında (Lloyd LF Plus, AmetekInc, Lloyd Instruments, Leicester, Birleşik Krallık) karşılıklı uçlardan 5 mm/dk hızla olacak şekilde uygulanmıştır. Test sonrası cihazdan çıkarılan numunelerin bağlantı başarısızlıkları gözle incelenmiş ve adeziv, koheziv veya miks olarak kategorize edilmiştir. Kopma yüzeyleri stereomikroskop (Nikon SMZ-745T, Tokyo, Japonya) ile değerlendirilmiştir. Bulgular Plazma yüzey işlemi uygulanmış grupların TBS değerleri kontrol grubundan yüksektir. PMMA ve yumuşak astar materyali arasındaki TBS değerlerinin Grup II de (129,81 ± 12,82MPa) Grup I’e (96,74 ± 21,22 MPa) göre istatistiksel olarak anlamlı derecede arttığı gözlemlenmiştir. Grup I ve Grup III (103,02 ± 26,74 MPa) arasında ise anlamlı bir fark bulunmamıştır. Grup II ve Grup III arasında da istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu gözlemlenmiştir (p<0.05). Sonuç Elde edilen sonuçlarda Helyum konsantrasyonu arttıkça bağlanma dayanımının arttığı gözlemlenmektedir. Bununla birlikte AFM görüntülerinde Helyum plazma işleminin yüzey pürüzlülüğünü artırdığı gözlemlenmiş olup; helyum plazma uygulamasının mekanik ve biyolojik etkilerinin değerlendirildiği daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Polimetilmetakrilat, yumuşak astar, gerilme dayanımı , helyum
Evaluation Of The Effect Of Helium Plasma Surface Modification On The Tensile Bond Strength Of Acrylic Base Şevval Durmuş1, Esra Nur Avukat1 ,Mirac Berke Topcu Ersöz1, Canan Akay1, Emre Mumcu1 ,Suat Pat2 1Department of Prosthodontics, Faculty of Dentistry, Osmangazi University, Eskişehir 2Department of Physics, Faculty of Science and Letters, Eskisehir Aim To evaluate the effect of Helium plasma treatment at different concentrations on the tensile bond strength (TBS) between polymethylmethacrylate (PMMA) surfaces and soft liner material. Materials and Methods In the study, silicone-based soft liner material (Molloplast-B, Ettlingen, Germany) and heat-cured PMMA (Pyrax, India) were used.A total of 60 acrylic specimens were prepared using a stainless steel mold with measurements of 30×10×10 mm. Helium plasma at different concentrations was applied to the acrylic surfaces.The samples were divided into three groups: Group I, the control group, Group II, the 100% Helium plasma treated group, and Group III, the 80% Helium plasma treated group.The properties of the plasma treated surfaces were evaluated by scanning electron microscopy and atomic force microscopy(AFM). After plasma was treated, the soft liner was applied between the two acrylic blocks and polymerized. The TBS test was applied on a universal test device (Lloyd LF Plus, Leicester, UK).Connection failures of specimens that removed from the device after testing were visually in spected and categorized as adhesive, cohesive or mixed. The rupture surfaces were evaluated with a stereomicroscope (Nikon SMZ-745T, Tokyo, Japan). Results TBS values of the plasma treated groups were higher than the control group. It was observed that the TBS values increased statistically significantly in Group II (129.81 ± 12.82 MPa) compared to Group I (96.74 ± 21.22 MPa).There was no significant difference between Group I and Group III (103.02 ± 26.74 MPa) (p<0.05). Conclusion In the obtained results, it is observed that the TBS increases as the Helium concentration increases. However, it was observed that Helium plasma treatment increased the surface roughness in AFM images. More studies are needed to evaluate the mechanical and biological effects of Helium plasma treatment.
Keywords: polymethylmethacrylate, soft liner, tensile strength, helium