19. Yüzyıl Rus Askeri Stratejisinde Tuna Nehri’ni Aşmak

Köremezli İ.

I. TÜRK ASKERÎ TARİH KONGRESİ. MÜSTAHKEM MEVKİLER VE KUŞATMA MUHAREBELERİ, İstanbul, Türkiye, 29 - 30 Mayıs 2024, ss.117-118, (Özet Bildiri)

Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
Basıldığı Şehir: İstanbul
Basıldığı Ülke: Türkiye
Sayfa Sayıları: ss.117-118
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Adresli: Evet

Rus ordusu Osmanlı Devleti’nin Avrupa topraklarında ilerlerken iki tabii engelle karşılaşmaktaydı: Tuna Nehri ve Balkan Dağları. Bu savaşlarda Tuna Nehr’ pek çok kaleyle güçlendirilmiş bir tabii engel ve savunma hattı idi. Tuna üzerindeki güçlü kaleler nehrin güney kesiminde bulunmaktaydı. Özellikle Vidin, Rusçuk ve Silistre bunların en önemlileri idi. Bu kalelerin karşısında Kalafat, Yergöğü ve Kalaraş gibi daha küçük istihkamlar mevcuttu.

Savaştan önce Rus istihbaratı Osmanlı istihkamları hakkında bilgi topluyordu. Rus ordusu için hedef sadece nehrin diğer tarafına geçmek değildi. Tuna’yı aşarken Rus ordusu olabildiğince hızlı olmalı ve az zayiat vermeliydi. Geçiş noktaları belirlenirken Tuna ötesinin askeri stratejisi hesaba katılmalıydı. Rus birlikleri 19. yüzyıldaki her savaşta (1806-12, 1828-29, 1853-56 ve 1877- 78) Tuna’yı aşmayı başarmakla birlikte, bu geçişlerin zaman ve insan maliyeti birbirlerinden farklıdır. Osmanlı ordusu bu savaşların kaybeden tarafıydı fakat Rus ordusu da hiçbir bu savaşlarda hedeflediği hızlı galibiyete ulaşamadı. Burada Rusların zaaf ve eksiklerinin yanında Osmanlı ordusunun müdafaa becerisinin altı çizilmelidir. Bu çalışma Rus askeri stratejisinde Tuna engelinin anlamını ele alacak, Rus ordusunun Tuna’yı aşmadaki ve Osmanlı istihkamlarını ele geçirmedeki başarı ya da başarısızlığı tahlil edilecektir.

Anahtar Kelimeler: Tuna Nehri, Dobruca, Silistre, Osmanlı Devleti, Rusya İmparatorluğu.

While advancing through the European lands of the Ottoman Empire, the Russian army encountered two natural obstacles: the Danube River and the Balkan Range. In the wars against the Ottomans, the Danube River was a natural barrier and a defense line reinforced with many fortresses. Vidin, Rusçuk, and Silistre were strong fortresses located in the southern part of the Danube River. On the opposite bank of the river, there were smaller fortifications such as Kalafat, Yergöğü, and Kalaraş.

Before the war, Russian intelligence was collecting information about the conditions of the Ottoman fortifications. The goal of the Russian army was not just to cross the river. The Russians had to be as fast as possible to reduce the casualties while crossing. The crossing points were determined according to the military strategy to be followed in Bulgaria. Although the Russian troops managed to cross the Danube in every war in the 19th century (1806-12, 1828- 29, 1853-56, and 1877-78), the lost time and human costs were different in each case. The Ottoman army was the losing side of these wars, but the Russian army never achieved the rapid victory it sought. The defense skills of the Ottoman army, as well as the weaknesses and shortcomings of the Russians, should be underlined. This study discusses the meaning of the Danube River in the Russian military strategy and analyzes the successes or failures of the Russian army in crossing the Danube and capturing the Ottoman fortifications.

Key Words: Danube River, Dobruja, Silistre, Ottoman Empire, Russian Empire.