Kırsal Turizm Destinasyonlarında Yerel Kaynak Kullanımı: Bursa Örneği (Local Resources Usage in Rural Tourism Destinations: Bursa Case)

Creative Commons License

Tokmak C., Sever Y.

Journal of Tourism and Gastronomy Studies, cilt.6, sa.3, ss.436-454, 2018 (Hakemli Dergi)

Özet

Kırsal turizm işletmeleri, kültürel değerlerin yaşatılmasında ve doğal çevrenin korunmasında ortaya koyduğu motivasyonun yanı sıra, yerel ekonomiye sağladıkları canlılık ile “sürdürülebilir kırsal kalkınma”nın önemli bir unsurudur. Kırsal bölgelerdeki ekonomik hareketlilik, mevcut yerel sermayenin dış kaynaklardan nakit getirmesinin yanı sıra, bu nakdin dış kaynak kullanımları sebebiyle yerel ekonomi dışına çıkmasının engellenmesi ile sağlanabilir. Bu çalışmada, kırsal turizm işletmelerinin yerel ekonomiye olan etkilerine dikkat çekilmiş, bu işletmeler yerel kaynak kullanım oranları açısından ele alınmıştır. Çalışmada, Bursa ilinin Harmancık, İznik ve Keles ilçelerinde faaliyet gösteren üç ekoturizm tesisi yöneticisi ile yüz yüze görüşme ve katılımlı gözlem teknikleri kullanılmıştır. Çalışmada, yerel avantajlara ve potansiyele sahip kırsal turizm işletmelerinin, yerel kaynak kullanım düzeylerinin istenen düzeyde olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın sonuç kısmında, kırsal turizm tesislerinin kırsal kalkınma hedeflerinde üstlenebilecekleri rolün geliştirilebilmesi adına öneriler ortaya konmuştur. 

Rural tourism enterprises are an important element of "sustainable rural development" with the vitality they provide for the local economy as well as being motivation to sustain the cultural values and protecting the natural environment. The economic activity in rural areas can be achieved not only by calling cash from outside sources to existing local capital, but also by preventing this cash from going out of the local economy due to outsourcing. In this study, the effects of the rural tourism enterprises on the local economy were pointed out, which were taken up in terms of local resource utilization rates. Face to face interviews and participatory observation techniques were used in the study with three ecotourism enterprises’ managers operating in Harmancık, Iznik and Keles districts of Bursa. By this study, it has been reached the result that the level of local resource utilization of rural tourism enterprises with local advantages and potentials is not at the desired level. In the conclusion of the study, suggestions were developed in order to improve the role of rural tourism facilities so as to achieve rural development goals.