Akademik Veri Yönetim Sistemi
Journal of Atrial Fibrillation@Electrophysiology, cilt.15, sa.1, ss.12-17, 2022 (Scopus)
Amaç: Atriyal
fibrilasyon (AF) için kateter ablasyonu sonrası yüksek nüks oranları önemli bir
problemdir. AF ablasyon sonrası nüks için birçok belirleyici tanımlanmıştır.
Sol ventrikül diyastolik disfonksiyonu (LV DD), bu tür belirleyicilerin çoğuyla
doğrudan ilişkilidir. Bazı çalışmalar AF ablasyonundan sonra LV DD ile geç nüks
arasındaki ilişkiyi araştıran çelişkili sonuçlar bulmuşlardır. Mitral giriş E/A
oranı LV DD'yi değerlendirmek için yaygın olarak kullanılan basit ve pratik bir
yöntemdir. Kriyobalon ablasyon yapılan AF hastalarında E/A oranının geç nüks
için belirleyici olup olmadığını araştırmayı planladık.
Yöntemler: İlk
kez ikinci nesil kriyobalon kullanılarak AF ablasyonu uygulanan toplam 99 hasta
dahil edildi. Sadece işlemden önceki gün sinüs ritminde ve işlem öncesi pro-B
natriüretik peptid seviyeleri normal sınırlar içinde olan paroksismal AF’li
hastalar dahil edildi. Nüks gelişen ve gelişmeyen hastalar bazal özellikler ve
işlem özellikleri açısından karşılaştırıldı. Kör periyod sonrası 30 saniyeden
uzun herhangi bir atriyal taşiaritmi atağı geç nüks olarak tanımlandı.
Bulgular:
Hastalar [yaş: 58 (50-62) yıl, %53,5 kadın] medyan 45,0 (15,0-63,0) ay takip
edildi ve geç nüks 25 (%25,2) hastada gelişti. E/A oranı geç nüks olan
hastalarda olmayanlara göre daha düşüktü [Sırasıyla 0,5 (0,4-1,2) ve 1,4 (0,6-1.7),
p=0.001]. Çok değişkenli bir analiz, kadın cinsiyet (HR: 4,44, %95 CI:
1,31-15,05, p=0,017), erken nüks (HR: 7.35, %95 GA: 2.28-23.71, p=0.001) ve E/A
oranının (HR: 0.28, %95CI: 0.11-0.68, p=0.005) geç nüks için bağımsız
belirleyiciler olduğunu gösterdi.
Sonuç: Kadın
cinsiyet, erken nüks ve E/A oranı, kriyobalon ablasyon uygulanan AF hastalarında
geç nüksün bağımsız belirleyicileridir. AF ablasyonundan önce sinüs ritmi olan
hastalarda E/A oranının ölçülmesi, gelecekteki nüksleri tahmin etmeye yardımcı
olabilir.
Aim: High recurrence rates after catheter ablation for atrial fibrillation (AF) is a major problem. Many predictors for recurrence after AF
ablation have been described. Left ventricular diastolic dysfunction (LV DD) is directly related to most of such predictors. Some studies
investigating the relationship between LV DD and late recurrence after AF ablation have found conflicting results. The mitral inflow E/A ratio
is a simple and practical method commonly used to evaluate LV DD. We aimed to determine whether the E/A ratio before the procedure was
predictive for late recurrence in patients with AF undergoing cryoballoon ablation.
Methods: A total of 99 patients undergoing AF ablation for the first time using second-generation cryoballoon were included. Only patients
with paroxysmal AF and sinus rhythm the day before the procedure, and pre-procedural pro-B natriuretic peptide levels within normal limits
were included. The patients who developed recurrence and those who did not were compared in terms of basal characteristics and procedural
features. Any atrial tachyarrhythmia episode longer than 30 s after the blanking period was defined as late recurrence.
Results: The patients [age: 58 (50-62) years, 53.5% female] were followed up for a median of 45.0 (15.0-63.0) months and late recurrence
developed in 25 (25.2%) patients. The E/A ratio was lower in patients with late recurrence than in those without it [0.5 (0.4-1.2) vs 1.4 (0.6-
1.7), respectively, p=0.001]. A multivariate analysis showed that female gender (HR: 4.44, 95%CI: 1.31-15.05, p=0.017), early recurrence (HR:
7.35, 95% CI: 2.28-23.71, p=0.001), and E/A ratio (HR: 0.28, 95%CI: 0.11-0.68, p=0.005) were independent predictors for late recurrence.
Conclusions: Female gender, early recurrence, and E/A ratio are independent predictors of late recurrence in patients with AF undergoing
cryoballoon ablation. Measuring the E/A ratio in patients with sinus rhythm before AF ablation may help to predict future recurrences.