Akademik Veri Yönetim Sistemi
20. Ulusal Pediatrik Kardiyoloji ve Kalp Damar Cerrahisi Kongresi, Antalya, Türkiye, 10 - 13 Mart 2022, ss.134-135
Fasiküloventriküler Fiberlerin Elektrofizyolojik ve Elektrokardiyografik Özellikleri: Tek Merkez 8 Yıllık
Deneyim
Ayşe Sülü1, Hasan Candaş Kafalı2, Gülhan Tunca Şahin3, Yakup Ergül2
1TC. SBÜ. İstanbul Mehmet Akif Ersoy Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk
Kardiyoloji, İstanbul; Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesi, Çocuk Kardiyoloji Bilim Dalı,
Eskişehir
2TC. SBÜ. İstanbul Mehmet Akif Ersoy Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk
Kardiyoloji, İstanbul
3TC. SBÜ. İstanbul Mehmet Akif Ersoy Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk
Kardiyoloji, İstanbul; İstanbul Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi, Çocuk Kardiyoloji, İstanbul
AMAÇ: Fasiküloventriküler fiber (FVF) taşiaritmi nedeni olmayan kent fiberler ile ayırımı önemli olan nadir
görülen ventriküler preeksitasyon nedenidir. Wolf Parkinson White (WPW) ve FVF ayrımında adenozin ve bazı
elektrokardiyografi özellikleri önemli olsa da elektrofizyolojik çalışma (EPÇ) yapılmadan net ayrım her zaman
mümkün olmayabilir. Biz bu çalışmada fasiküloventriküler fiber tespit edilen çocuk hastalarımızın klinik ve
elektrofizyolojik özelliklerini sunmayı amaçladık.
HASTALAR VE METOD: Ekim 2013- Eylül 2021 tarihleri arasında kliniğimizde ventriküler preeksitasyon
nedeni ile elektrofizyolojik çalışma yapılan 565 hastadan fasiküloventriküler fiber tespit edilen 27 (% 4,7) hasta
çalışmaya alındı. Hastaların ortalama yaşı 11,47±4,25 yıl idi. Başvuru nedenleri %70,4’ü çarpıntı ve senkop gibi
semptomlar ile başvurdu. İki hastada hipertrofik kardiyomiyopati, 1 hastada ccTGA mevcuttu. Elektrofizyolojik
çalışmada 9 (%33) hastada ek manifest WPW (3 hasta yüksek riskli, 6 hastada supraventriküler taşikardi
mevcuttu), 1 hastada fokal atrial taşikardi ve 1 hastada atrioventriküler nodal reentran taşikardi saptandı. Yüzey
elektrokardiyografide ilk 40 ms de delta dalga amplitüdü ek aksesuar yolak tespit edilen 9 hastada 2,56±1,38(1-
5,5)mm iken FVF grubunda 1,64± 0,67(0,5-3) mm bulundu. İzole FVF olan hiçbir hastada delta amplitüdü >
3,5mm saptanmadı. İlginç olarak ilave aksesuar yol tespit edilip ablasyon yapılan 9 hastanın 7’sinde de (%78)
delta amplitüdü <3,5mm idi. Hastaların 19’u (%59,3) adenozin yanıtlı (18 ' izole FVF, 1 ‘i manifest aksesuar
yolak+ FVF) adenozine yanıtlı idi. Diğer manifest aksesuar yolak ve FVF olan 8 hastanın hiçbirinde işlem öncesi
adenozin ile asistoli yanıtı yoktu ve hepsinde adenozin ile QRS genişledi.
SONUÇ: Fasiküloventriküler fiberler kendileri taşiaritmi nedeni olmasa da EPÇ'da bu vakalara eşlik eden
aksesuar yolak ve diğer taşiaritmi substrat sıklığı oldukça fazla (yaklaşık%40) görülmektedir. Ablasyon yapılan
hastaların delta dalgası özellikleri FVF hastalarına oldukça benzerdir. İzole FVF hastaların hepsi adenozin yanıtlı
iken ilave manifest WPW olanların çoğu yanıtsızdı. Bu nedenle yüzey EKG özellikleri ile FVF düşünülen
hastalarda EPÇ yapılması ek taşiaritmilerin ve riskli aksesuar yolakların tespiti için önemli gibi görünmektedir.
Anahtar Kelimeler: Fasikülo Ventriküler Fiber, Elektrofizyolojik Çalışma, Wolf- Parkinson- White,
Fasciculoventricular fiber,Kateter ablasyon