Bu çalışmada öncelikle ziyâde/ الزيادةkavramının lugavî ve ıstılâhi anlamı üzerinde durulmuş sonra nahivciler ve dilciler açısından ziyâde/ الزيادةkavramı, zâid harfler (edatlar) ve bu edatların metin içi işlevleri ele alınmıştır. Daha sonra yaygın kullanılan zâid edatların metin içi kullanım ve işlevleri özellikle Kur’ân-ı Kerîm’deki kullanımlarından hareketle incelenmiştir. Bu çerçevede en yaygın zâid kullanıma sahip in/إنْ edatı, en/أنْ edatı, bi/بِ edatı, mâ/ما edatı, li/ل edatı ve lâ/لاَ edatı ayrı başlıklar altında ele alınmıştır. Çalışmada bu edatların zâid kullanımı durumunda tespit edilen en temel işlevlerinin pekiştirme işlevi olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak bu edatların bazı bağlamlardaki zâid kullanımları konusunda nahivci ve dilcilerin farklı değerlendirmelere sahip olduğu görülmüştür.
In this study, first of all, the lexical and term meaning of the concept ziyâde/ الزيادة is emphasized, then the concept of ziyâde/ الزيادة, zâid letters (prepositions) and the in-text functions of these prepositions are discussed in terms of nahivists and linguists. Later, the in-text usage and functions of the commonly used prepositions of zâid were examined, especially with reference to their use in the Qur'an. In this context, the most commonly used preposition in/إنْ, the preposition en/أنْ, the preposition bi/بِ, the preposition mâ/ما, the preposition li/ل, and the preposition lâ/لاَ are discussed under separate headings. In the study, it was concluded that the most basic functions of these prepositions in the case of the use of zaid is the reinforcement function. However, it has been seen that nahivists and linguists have different evaluations about the zâid usage of these prepositions in some contexts.
