in: Osmanlı Devleti’nde Nehirler ve Göller , Özen Tok, Editor, Not Yayınları, Kayseri, pp.103-134, 2015
Bir sefer organizasyonunun en önemli amacı, orduyu savaş mahalline tüm unsurlarıyla nakletmek olmalıdır. Bunun için; kara ve deniz yollarında güvenliğin sağlanması, yolların bakımı ve askerin iaşesinin temini gibi çeşitli konularda tedbir almak gerekmektedir. Bu tedbirlerin birçok ayağından birisi de köprülerle ilgili olmuştur. Osmanlılar, düzenledikleri seferlerde ordunun güzergâhında bulunan nehirlerin üzerindeki sabit köprüleri onarmakta, köprünün olmadığı yerlerde de geçici veya seyyar köprüler inşa etmekteydi. Bu köprülerin inşası ve bakımı için sefer öncesinde çok kapsamlı çalışmalar yürütülüyordu. Bu çalışmalardan birisi de tombaz kayık üretimidir. Tombaz kayıklar, Tuna gibi büyük nehirlerin geçişinde inşa edilen seyyar köprülerin ana malzemesini oluşturmaktadır. Tombazlar, duba vazifesi görerek köprünün su üzerinde sabit kalmasını sağlamaktaydı. Bu çalışmada, 1711 yılında düzenlenen Prut seferi öncesinde gerçekleştirilen tombaz tedarikine yönelik faaliyetler üzerinde durulacaktır. Prut seferi için Bosna, Belgrad ve Aşağı Tuna sahillerine toplam 350 adet tombaz siparişi verilmiştir. Bu tombazların bir kısmı, Osmanlı ordusunun Tuna’nın kuzeyine geçmesini sağlayacak İsakçı geçidi üzerine kurulacak büyük köprü için hazırlanırken; diğer kısmı da İsakçı sonrasında ordunun ihtiyaç duyması halinde güzergâh üzerinde kurulacak köprüler için hazırlanmaktaydı. Yapımı tamamlanan tombazlar İsakçı’ya ve savaş mahalline çeşitli şekillerde nakledilmiştir. Savaş bittikten sonra tombaz köprüler sökülmüş, elde kalan tombaz ve diğer malzemeler daha sonraki seferler için ordu mühimmatına dâhil edilerek İsakçı’da depolanmıştır.