Cumhuriyetin 100. Yılında Mimarlık , İpek Akpınar,Şebnem Hoşkara, Editör, İdeal Kent Yayınları , İstanbul, ss.269-290, 2024
Kentler, .ok .eşitli siyasi, ekonomik ve kültürel fakt.rler tarafından şekillendirilen
"mekânsal diyalektikler" olarak farklı sosyal ve kültürel gü.lerin belirli bir kentsel mek.n
i.inde etkileşime girme bi.imleriyle karakterize edilir (Soja, 2000). Bu diyalektikler, farklı
kültürel grupları arasındaki .atışmalar, kaynaklar, gü. üzerindeki mücadeleler ve kent
merkezi ile .evresindeki banliy.ler veya kırsal alanlar arasındaki gerilimler de dahil olmak
üzere .ok .eşitli şekillerde ortaya .ıkar. Bu kültürel gruplar kentsel alanlarda ger.ekleşen
sosyal ve ekonomik etkileşimler ile kentin şekillenmesinde kritik bir rol oynar.
Lefebvre (2014), kentsel alanlarda mek.nın üretilme ve tüketilme bi.imlerine ve bu üretim
ve tüketimin mevcut gü. ilişkilerini pekiştirme veya bunlara meydan okuma bi.imlerine
dikkat etmenin .nemini vurgular. Sürekli kendini üreten kent mek.nı, sosyo-mekansal
deneyim ve d.nüşüm ile siyasal olarak .zneleşme süre.leri arasındaki karşılıklı
bağlantılarla müşterek mekanlar üretir. Stavrides (2018) müşterek mek.nı kamusal; iktidar
tarafından tesis edilmiş mek.n ve .zel mek.ndan farklı olarak otoriteye bağlı olmayan,
“müşterekler” tarafından inşa edilen bir yer olarak tarifler. Eşik mekanlar olarak
müşterek yerler, yeni gelenlere, farklılıklara ve değişime daima a.ık olacak “oluşum halindeki
ortaklıklar `yaratır (Stavrides, 2018). Müşterek mek.n, gündelik, mevcut toplumsal
durumu eleştirir ve değiştirilmesini talep eder.