Farklı Uygulamalarda Değerlendirilmek Üzere Kil Tabanlı Geopolimerlerin Geliştirilmesi


Creative Commons License

Bilgiç Ş., Bilgiç C., Canbaz M., Çelikten S., Günaydın T. İ.

in: MÜHENDİSLİKTE TREND AKADEMİK ÇALIŞMALAR, Dr. Öğr. Üyesi Umut ÖZKAYA, Editor, All Sciences Academy, Konya, pp.107-124, 2025

  • Publication Type: Book Chapter / Chapter Research Book
  • Publication Date: 2025
  • Publisher: All Sciences Academy
  • City: Konya
  • Page Numbers: pp.107-124
  • Editors: Dr. Öğr. Üyesi Umut ÖZKAYA, Editor
  • Eskisehir Osmangazi University Affiliated: Yes

Abstract

Perlit, hacmi ısının etkisi altında önemli ölçüde genişleyebilen silisli bir volkanik camdır. 870 °C'nin üzerine ısıtıldığında, hacmi orijinal hacminin 4-20 katı artmaktadır. Bu hacim artışının ve gözenekli yapısının bir sonucu olarak, genleştirilmiş perlitin su emilimi önemli ölçüde yüksektir. Ayrıca, genleştirilmiş perlitin yoğunluğu normal perlite kıyasla çok düşüktür. Bu çalışma, hammadde olarak genleşmiş perlit kullanılarak elde edilen genleşmiş perlit bazlı geopolimer harcının (EPGM) karakterizasyonu ile ilgilidir. Mevcut çalışmada genleşmiş perlitin geopolimerizasyonu incelenmiştir. Türk perlitini aktive etmek ve NaOH ve Na2SiO3 bazlı geopolimer kullanarak geopolimer üretmek mümkündür. Portland çimento üretiminde CO2 üretim sorununa alternatif bir çözüm olarak kullanılabilir.

Ters gaz kromatografisi (IGC), genleştirilmiş perlit ile üretilen geopolimer harç (EPGM) üzerindeki bazı probların (n-C8 ila n-C10 serisindeki n-alkanlar) yüzey adsorpsiyonunu ölçmek için kullanılmıştır. Yüzey enerjisinin dağılım bileşeni (γds) ve EPGM yüzeyinin asit/baz karakteri, sonsuz seyreltme bölgesinde farklı polar olmayan probların alıkonma süresi kullanılarak hesaplanmıştır. EPGM'nin yüzey enerjisinin dağılım bileşeni ve asit/baz karakteri 60 ila 90 °C arasında hesaplanmıştır. Polar probların EPGM üzerindeki adsorpsiyonunun spesifik serbest enerjisi (ΔGsp), adsorpsiyonunun spesifik entalpisi (ΔHsp) ve adsorpsiyonunun spesifik entropisi (ΔSsp) belirlenmiştir. ΔGsp, EPGM yüzeyinin asidik KA ve bazik KD parametrelerini ölçmek için probların donör (verici) ve modifiye edilmiş akseptör (alıcı) sayıları ile ilişkilendirilmiştir. Yüzey fonksiyonel gruplar Fourier dönüşümlü kızılötesi spektrumları (FTIR) ile belirlenmiştir.