22. Ulusal Pediatrik Kardiyoloji ve Pediatrik Kalp Cerrahisi Kongresi, Antalya, Türkiye, 7 - 10 Mart 2024, ss.161
Kalp Yetersizliği Olan Çocuk Hastalarda ST2 Major Kardiyovsküler Olay İçin Belirleyici midir? Ayşe Sülü, Gülcan Üner, Pelin Köşger, Birsen Uçar Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk sağlığı ve Hastalıkları ABD/Çocuk Kardiyoloji, Eskişehir Giriş ve Amaç Suppression of tumorigeniticity 2 (ST2), interlökin(IL)-1 reseptör ailesinin bir üyesidir. Ligand ve soluble formu olmak üzere 2 izoformu vardır. IL-33- ST2L ligand kompleksinin oluşması kardiyak hipertrofi ve fibrozisten koruyucu etki gösterir. Kalp yetersizliği olan erişkinlerde yapılan çalışmalarda NT pro BNP den farklı olarak yaş, bedeb kitle indeksi, kreatinin, hemoglobin ve albümin değerlerinden etkilenmediği gösterilmiştir. Erişkin kalp yetersizliği hastalarında mortalite ve kardiyovasküler olay gelişimi açısından bağımsız belirleyici bir faktör olduğu gösterilmiştir. Tanıda kullanımı son kalp yetersizliği klavuzunda sınıf 2b olarak önerilmiştir. Çocuklarda ise ST2 ile yapılmış çalışma az sayıdadır. Bu çalışmada amacımız kalp yetersizliği olan çocuk hastalarda ST2’nin kardiyovasküler olay için prediktif değerini belirlemektir. YÖNTEM: Çalışmaya konjenital kalp hastalığı veya kardiyomiyopati nedeni ile medikal tedavi veya cerrahi/ girişimsel tedavi gereksinimi olan 0-18 yaş arası çocuk hastalar dahil edildi. Hastaların boy, ağırlık, cinsiyet, saturasyon, kalp yetersizliği sınıflaması (Ross veya NHYA), kullanmakta olduğu ilaçları, elektrokardiyografi, ekokardiyografi, Pro BNP, ST2 değerleri ve izlemde anjiografik veya cerrahi girişim gereksinimi, hastaneye yatış, alt solunum yolu enfeksiyonu, organ disfonksiyonu, aritmi ve mortalite verileri açısından 1 yıl izlemi yapılarak kaydedildi. SPSS paket program kullanılarak istatistiksel analiz yapıldı BULGULAR: Çalışmaya 27 (%46,6) si erkek 59 hasta dahil edildi. Hastaların ortanca yaşı 55,5 (1- 228) ay ve ortanca vücut ağırlığı 16 (2,6-90) kg idi. 59 hastanın 45'inde (%76,3) majör kardiyovasküler olay (MKVO) gelişti. 24 hastada 1 MKVO 21 hastada birden fazla MKVO gelişti. MKVO gelişen ve gelişmeyen grup arasında ProBNP ve sST2 değerleri arasında fark saptanmadı. Ancak olay bazında değerlendirildiğinde Pro BNP alt solunum yolu enfeksiyonu, gelişme geriliği, hastaneye yatış gereksinimi ve organ disfonksiyonu olan hastalarda anlamlı yüksek bulundu (sırası ile p=0,001, p=0,011p= 0,001, p=0,007). ST2 gelişme geriliği olan hastalarda olmayanlara göre yüksek bulundu (p=0,037). ST2 düzeyi Ross skoru ve NHYA skoru ile pozitif korele bulundu (r=0,437, r= 0,638). Kapak yetersizliği tipinde kalp hastalığı olan hastalarda daha yüksek bulundu. SONUÇ: Çalışmamızda ST2 düzeyi özellikle gelişme geriliği olan ve kapak yetersizliği olan grupta yüksek tespit edilmiştir. ProBNP düzeyi ile korelasyon bulunmazken, Ross skoru ve NHYA evrelemesi ile korele bulunmuştur. Klinik kalp yetersizliği ile korele olarak yükselmekle birlikte MACE belirleyiciliği düşüktür. Pro BNP alt solunum yolu enfeksiyonu, gelişme geriliği, hastaneye yatış ve organ disfonksiyonu gelişen hastalarda yüksek olması Pro BNP’nin çeşitli faktörler ile ilişkili olarak yükselebildiğini düşündürmektedir. Çocuk hastalarda ST2’nin klinik kullanıma uygunluğunu değerlendirmek için daha fazla hasta ile uzun süreli çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Kalp yetersizliği, Pro-BNP, soluble ST2