Üçüncü basamak dahiliye yoğun bakım ünitesinde 2017-2018 yılları arasında yatırılan hastaların retrospektif değerlendirilmesi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, TIP FAKÜLTESİ, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2020

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: GÜLŞEN ÖZ

Danışman: Pınar Yıldız

Özet:

Ulker, G. 3. Basamak Dahiliye yoğun bakım ünitesinde 2017-2018 yılları arasında yatırılan hastaların retrospektif değerlendirilmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir, 2020. Yoğun bakım hizmeti; bir ya da daha fazla organ veya organ sistemlerinde oluşan yetmezliklerin tanı ve tedavisi için uygulanan hasta bakım yöntemlerini içerir. Yoğun bakımlarda amaç, hastaların morbidite ve mortalitelerini azaltmaktır. Çalışmamızda, yoğun bakımda takibi yapılan hastaların İç Hastalıkları Bilim Dallarına göre yatış sıklıkları ve nedenleri, demografik özellikleri ve yoğun bakım mortalitesini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amaçlandı. 1.Aralık. 2017- 1. Aralık 2018 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Yoğun Bakım Ünitesi’ne yatırılan 691 hastanın 399’u erkek (%57,7), 292’si (%42,3) kadındı. Hastaların 361’inin (%52,2) servise devredildiği, 303’ünün (%43,8) ex, 27’sinin (%3,9) taburcu olduğu tespit edildi. Hastaların sıklık sırasına göre gastroenteroloji, nefroloji, hematoloji, medikal onkoloji bölümlerine yatırıldığı tespit edildi. Hastaların yatış nedenlerine göre en sık gastrointestinal sistem kanaması, solunum yetmezliği, akut böbrek hasarı, septik şok tanıları ile yatırıldığı belirlendi. Bölümlere göre mortalite oranları göre sırasıyla hematoloji (%77), medikal onkoloji (%80) ve gastroentereoloji (%19,9) saptandı(p<0,001) Yoğun bakım yatış süresi, APACHE-II (Acute Physiology and Chronic Health Evaluation) skoru, GKS (Glasgow Koma Skalası) ile mortalite arasında ilişki saptandı (p꞊0,07, p<0,001, p<0,001). Enfeksiyon ile ilgili parametrelerden Laktat, CRP (C- Reaktif Protein) ve PCT (Prokalsitonin)’nin mortaliteyi değerlendirmede anlamlı olduğu tespit edildi (p<0,001, p<0,001, p<0,001). Elde ettiğimiz veriler; İç Hastalıkları bilim dallarına göre yoğun bakımda hasta yatış sıklıklarının, yatış sürelerinin ve mortalitelerinin farklı olduğunu gösterdi. Skorlama sistemlerinin etkin kullanılmasının önemi ve takipte enfeksiyöz belirteçlerden laktat ve CRP değerlerinin mortalite ile ilişkili olduğu saptanmıştır.  

Anahtar Kelimeler: yoğun bakım, mortalite, enfeksiyon